De handen uit de mouwen voor Huayang Dog Rescue Center (12-07-2011)

Het bezoek van Dutchypuppy aan Huayang Dog Rescue Center is een interessante ervaring gebleken. Onze vrijwilligster Ingrid van Bree heeft meegelopen met de oprichtster Warin Taphaothong. Hieronder kunt u het vervolg van haar verslag lezen.

HDRC dag1 HDRC bezoek13

‘s Ochtends vroeg ben ik opgehaald door Warin met haar scooter met zijspan. Eerst zijn we langs de markt gereden om vlees voor de honden te halen. Bij het hondenopvangcentrum waren de medewerkers al druk in de weer met het koken van vele kilo’s rijst. Normaal gesproken doet Warin dit zelf en begint dan om 3 uur ‘s nachts. Anders is de rijst niet op tijd klaar zegt ze. Dit zou ze misschien efficiënter kunnen aanpakken, maar ze vindt het niet erg om vroeg op te staan. We hebben enkele honden met bijtwonden behandeld en de honden in de kennel onderzocht. Een hond die ze onlangs van straat heeft gehaald was zo ziek dat deze zojuist is overleden. Misschien beter zo dan op straat. Zelf heb ik een paar honden gewassen en oogdruppels gegeven tegen ontstekingen. Ook heb ik een aantal magere honden opgesloten in de kennel en ze extra gevoerd. Ik hoop dat Warin ze daar even houdt en ze niet weer vrijlaat in de grote kennel. Af en toe moeten ze de kans krijgen om aan te sterken.HDRC dag3 HDRC bezoek14

Zodra alle rijst gekookt en afgekoeld is kunnen de honden worden gevoerd. Dit blijkt een zware klus. De medewerkers en ik pakken een grote emmer met rijst en vlees en beginnen de voerbakken te vullen. De honden stuiven erop af en hier en daar onstaan er ruzies tussen de honden. Ik probeer zo goed mogelijk op te letten of elke hond te eten krijgt. De kleinsten durven niet zo goed dus voer ik ze een voor een. Over het algemeen zijn de honden in een vrolijke bui en kruipen constant op me. Intussen is mijn Dutchypuppy t-shirt helemaal zwart, maar ach wat geeft het. 

HDRC bezoek18 HDRC bezoek21

HDRC bezoek22 HDRC bezoek19

Later op de dag zien we Ton weer en hij heeft twee tafels voor de operatiekamer besteld. Een enkele tafel is geleverd, maar het bedrijf heeft zich niet aan de bouwtekening gehouden. De maten kloppen niet en de tafel mist belangrijke onderdelen. Een veel voorkomend probleem in Thailand. Mensen luisteren niet en doen vaak maar wat. Erg vervelend, want Warin wil de operatiekamer gaan gebruiken. Buiten vertelt Ton dat er ook een groot probleem is tijdens het regenseizoen. Door de grote hoeveelheid water overstroomt het hondenopvangcentrum. Hier moet dringend een oplossing voor worden gevonden. Het water moet ergens anders heen, maar hoe? Ook moet het kleine meertje aan de rand van het centrum in beweging worden gehouden. Dit om ziektes door vliegen en muggen te beperken. Ook al ziet het opvangcentrum er nu zoveel beter uit dan ervoor, er is nog veel te verbeteren. Gelukkig proberen Warin en Ton de zaken professioneel aan te pakken. We hebben besproken dat het beter is niet meer honden op te vangen, tenzij een hond in grote nood is. Te veel honden opvangen betekent mindere kwaliteit van zorg per dier. Warin begrijpt dit en kan ook geen 250 honden opvangen in haar eentje. In Thailand is het namelijk elke dag afwachten of medewerkers komen opdagen of niet.  

 Filmpje van het hondenopvangcentrum

HDRC bezoek20 HDRC bezoek17

Na het voeren gaan we met de scooters naar buiten. Daar zorgt Warin voor nog eens 100 honden. Echt ongelofelijk wat zij allemaal op een dag doet. Ze moet kapot zijn van vermoeidheid, wat ze ook toegeeft. Helaas was er een hond overleden en die moest worden begraven in het bos. Niet leuk, maar het hoort erbij.

HDRC bezoek26 HDRC bezoek23

HDRC bezoek24 HDRC bezoek25

Aan het eind van de dag ben ik met Warin naar een lokaal supermarktje gereden om grote zakken hondenvoer voor haar te kopen en blikvoer voor de kleinsten die moesten aansterken.

Mijn bezoek aan Huayang was een heel mooie ervaring en ik ben heel blij dat ik Warin, Ton en de honden heb mogen ontmoeten. Wie weet kom ik hier nog eens terug. Duidelijk is in ieder geval dat Huayang Dog Rescue Center niet zonder donaties van Dutchypuppy kan. Zonder geld kan Warin de kosten niet dekken en kan ze niet voor 250 honden zorgen. Ik neem mijn petje diep voor haar af. Een topmens. Ook Ton rijdt eens in de zoveel tijd van zijn woonplaats naar Huayang, wat telkens 7 uur reizen betekent. Wat een toewijding van deze mensen. Met de Dutchypuppy t-shirts die ik had meegenomen waren ze erg blij. 

   Ton HDRC  huayangthailand3

  HDRC bezoek29HDRC dag6 

Afscheidsdiner met Warin en Ton

 

Voor meer informatie ga naar de website van Huayang Dog Rescue Center

Naar de nieuwspagina...